کلافه ام. تمام روز . گوشهایم کم می شنوند. حرف زدن کمتر از آن! گوشم به سخنران و حرفهای جذابش نیست تمام که می شود می زنم به خیابان و غبار و گردو خاک و ... .
می رسم خانه می افتم به جان سرامیک و ظرفها و فرش و ... . دریا دادور بلند می خواند : ... یاد من کن...
ناگهان انرژی ام تمام می شود می نشینم رو به آینه. رد گذر دو ساله روی صورتم بدجوری تو ذوق می زند.
یاد من کنی یا نکنی امروز نیمه اردیبهشت بود ...
heii
پاسخحذفhi
ziba bod man ie nafar ra mishenasam ke shoma ra dost midarad va az shoma tarifat bar ma karde
shadone
یاد من کنی یا نکنی
پاسخحذفچقدر نوستالژیک بود