بلد بودم برای آدمهایی که دوستشان دارم نامه
بنویسم. بلد بودم اول نامه بنویسم نازنینم و بعدش بدون سلام یک ریز از خودم بگویم
و از او. بلد بودم یک جایی روی کاغذ باطله یک جمله هایی بنویسم که همان لحظه دلم
می خواست بگویم برایش. بعد نگه اش دارم برای روز مبادایی که دلم دارد می ترکد. حالا هیچ کدامشان را بلد نیستم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر