اولین مرگی که برایش سوگواری کردم مرگ شاملو بود. روزنامه های سوم مرداد را تا
همین اسباب کشی قبلی داشتم. از کلاس خوشنویسی استاد نادری بر می گشتم که خریدمشان.
استاد نادری متعلق به نسلی بود که شاملو، برایشان شاملوی بزرگ بود. همیشه شعری از
شاملو در آستین داشت تا برای وقت مبادایی
رو کند. آن روز غصه تمام عالم را داشت و به جای خوشنویسی برایم تا می توانست شعر
خواند.
شاملو مرده بود و من 15 ساله بودم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر