دوشنبه، مهر ۱۲، ۱۳۸۹

تنها صداست که می ماند...

وقتی که دستهای باد، قفس مرغ گرفتار و شکست شوق پروازو نداشت،

وقتی که چلچله ها خبر فصل بهار رو می دادند عشق آوازو نداشت...
...
فریدون فروغی می خواند و من با او آرام زمزمه می کنم!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر