راه ناهموار: گفتی که می آیی

دوشنبه، دی ۲۸، ۱۳۸۸

گفتی که می آیم
در یک غروب
با آخرین قطار
تا آخرین ایستگاه
تا تو
من رنگهای سرخ را
بر ابرها می پاشم
شاید تو زودتر برگردی

شهین حنانه

مجتبی ح۲۸ دی ۱۳۸۸ ساعت ۲۱:۳۳
انگار قرار نیست هیچ ایستگاهی پیاده شوی...
پاسخحذف
پاسخ‌ها
آشنا۲۹ دی ۱۳۸۸ ساعت ۴:۰۳
سلام
ای درخت معرفت جز شک وحیرت چیست بارت؟
یا که من باری ندیدم غیر از این بر شاخسارت
پاسخحذف
پاسخ‌ها