تابستان سنگین است.
می‌نشیند روی سینه و دستهایش را فشار می‌دهد روی گلویم. برای لحظاتی زندگی را سخت
می‌کند و به من، آن فیل بزرگ پوست‌کلفت که هیچ چیز از حرکت بازش نمی‌دارد، فرمان
ایست می‌دهد. همه می‌گویند اسمش افسردگی موروثیِ تابستان است و باید منتظر باد
پاییز بمانم. پاییز، روزهای دلبر کوتاه...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر