پنجشنبه، اسفند ۱۱، ۱۳۹۰

...

یک وقتی دوست دارم در خانه را ببندم. بنشینم به خیلی چیزهایی که مثل اسکارلت گذاشته بودم برای بعد فکرش رابکنم، فکر کنم. بعد وقتی هر کدام تمام شدند، یک لیوان چای به خودم جایزه بدهم. همین اسفند، همین اسفند که تابوت خاطراتم است.
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)